برنامه جدید ناسا برای خارج کردن «ایستگاه فضایی بینالمللی» از مدار زمین
تاریخ انتشار: ۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۵۲۹۴۰
در پی نزدیک شدن به تاریخ انقضای «ایستگاه فضایی بینالمللی»، ناسا از پیشنهادات جدید برای ساخت یک فضاپیما استقبال میکند تا «ایستگاه فضایی بینالمللی» را از مدار بیرون ببرد.
به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از نیو اطلس، برنامههای نهایی ناسا برای «ایستگاه فضایی بینالمللی»(ISS) هنگامی که در پایان این دهه از رده خارج شود، فاش شدهاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
طبق سیاست کنونی، ناسا و بیشتر شرکای بینالمللی آن قصد دارند ایستگاه فضایی بینالمللی را تا سال ۲۰۳۰ استفاده کنند. تا آن زمان ساختار اصلی ایستگاه برای ادامه دادن میزبانی ایمن از فضانوردان، بیش از اندازه فرسوده خواهد شد. مشکل این است که چگونه میتوان این سازه ۱۰۰ تنی را به طور ایمن از مدار خارج کرد.
هل دادن ایستگاه به یک مدار بالاتر امکانپذیر نیست زیرا فشارهایی که به فضاپیما وارد میشود باعث میشود که از هم بپاشد. راه حل جایگزین این است که ایستگاه یک فرود کنترلشده به جو داشته باشد تا در آن بسوزد و زبالههای باقیمانده در یک منطقه غیر مسکونی اقیانوس بریزند.
ایده اولیه، استفاده از یک مجموعه فضاپیماهای باری رباتیک روسی «پروگرس»(Progress) برای هل دادن ایستگاه فضایی بینالمللی به مدار مورد نظر بود اما پژوهش یک ساله ناسا و شرکای ایستگاه فضایی بینالمللی نشان داد ایده پروگرس آن طور که باید، کارساز نیست. همچنین، ناسا این واقعیت را بیان نکرده بود که روسیه قرار است در سال ۲۰۲۸ ایستگاه را ترک کند و بدتر شدن روابط بین روسیه و سایر شرکا، طرح مورد نظر را غیر قابل اعتماد میسازد.
ناسا به عنوان یک جایگزین، پیشنهادی را به شرکتهای آمریکایی ارائه کرده است تا یک مدارگرد آمریکایی را توسعه دهند که پس از فروپاشی ایستگاه در ارتفاع به دلیل فروپاشی مدار آن، برای مرحله نهایی خروج از مدار مورد استفاده قرار میگیرد. این مدارگرد یا یک وسیله نقلیه کاملا جدید یا یک نسخه اصلاحشده از یک نمونه موجود خواهد بود. قیمت ثابت هزینه به اضافه یک توافقنامه برای پوشش دادن طراحی، توسعه، آزمایش و ارزیابی و ساختوساز واقعی به رقبا ارائه میشود.
برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به وبسایت ناسا مراجعه کنید.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: ایستگاه فضایی بین المللی ، ناسا ، مدار زمین
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: ایستگاه فضایی بین المللی ناسا مدار زمین ایستگاه فضایی بین المللی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۵۲۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا پس از نیمقرن نقشه آبی زمین را دوباره ترسیم کرد/ عکس
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، در حال حاضر محققان ناسا با استفاده از یک رویکرد جدید، تخمینهای جدیدی از میزان جریان آب از رودخانههای زمین، سرعت جاری شدن آن به اقیانوس و میزان نوسان هر دو رقم در طول زمان به دست آوردهاند. چنین اطلاعاتی برای درک چرخه آب سیاره و مدیریت منابع آب شیرین آن بسیار مهم است.
برای دستیابی به تصویری جهانی از میزان آب موجود در رودخانههای زمین، دانشمندان آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا (JPL) اندازهگیریهای جریان سنج را با مدلهای کامپیوتری حدود ۳ میلیون بخش رودخانه در سراسر جهان ترکیب کردند. این تحقیق توسط الیسا کالینز، که این تحلیل را به عنوان یک کارآموز JPL و دانشجوی دکترا در دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی انجام داد، انجام شد و در Nature Geoscience منتشر شد.
دانشمندان تخمین زدند که حجم کل آب رودخانه های زمین از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۲۲۴۶ کیلومتر مکعب (۵۳۹ مایل مکعب) بوده است. این معادل نیمی از آب دریاچه میشیگان و حدود ۰.۰۰۶ درصد کل آب شیرین است که خود ۲.۵ درصد از حجم جهانی است. رودخانهها علیرغم نسبت کمی که از آب سیاره دارند، از زمانهای اولیه تمدنها برای انسان حیاتی بودهاند.
نقشه بالای این صفحه حجم آب ذخیره شده بر اساس منطقه هیدرولوژیکی را نشان میدهد. محققان تخمین زدند که حوضه آمازون (تیره ترین آبی) حاوی حدود ۳۸ درصد از آب رودخانه جهان است که بیشترین میزان را در بین هر منطقه هیدرولوژیکی ارزیابی شده، دارا است. همین حوضه همچنین بیشترین آب را به اقیانوس تخلیه میکند. این ۱۸ درصد از تخلیه جهانی به اقیانوس است که از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۹ به طور متوسط ۳۷۴۱۱ کیلومتر مکعب در سال در سال بوده است.
برای بخشهایی از حوضه رودخانههای کلرادو، آمازون، و اورنج و همچنین حوضه موری-دارلینگ در جنوب شرقی استرالیا کمیت منفی جریانهای آبی تخمین زده شدهاست که بیشتر نشان دهنده مصرف شدید آب توسط انسان است. در واقع در این نقاط ما شاهد ردپای انسان هستیم.
227227
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901819